EIKONEΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
Ο χειμώνας υπήρξε η πιο παρεξηγημένη εποχή του χρόνου. Ανάμεσα σε δίπολα κρύο- ζέστη, σπίτι- παραλίες, κλειστά κέντρα διασκέδασης- συναυλίες, σχολείο- διακοπές ερχόταν πάντα τελευταίος στις προτιμήσεις μικρών και μεγάλων. Η πραγματικότητα του χειμώνα, όμως, είναι λίγο διαφορετική από τα στερεότυπα που έχουν επικρατήσει. Όπως όλες οι εποχές του χρόνου, έτσι και αυτή, έχει μια μοναδική ομορφιά και πολλούς τρόπους να τη χαρεί κανείς.
Αυτή η περίοδος του χρόνου είναι η τέλεια ευκαιρία για ζεστό καφεδάκι σε μικρά μαγαζάκια, κρασάκι μπροστά στο τζάκι και βραδιές με καλή παρέα καθώς ο χειμώνας μας φέρνει όλους πιο κοντά. Μπορεί οι ρυθμοί να είναι πιο γρήγοροι και η καθημερινότητα γεμάτη υποχρεώσεις, αλλά τι πιο όμορφο από κυριακάτικες ζεστές καλημέρες μπροστά στο θολωμένο τζάμι!
Και στους δύσπιστους και φανατικούς οπαδούς του καλοκαιριού έχουμε να πούμε πως μπορεί το χειμώνα να μην κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα, αλλά την αγναντεύουμε και ονειρευόμαστε! Επιπλέον, οι διακοπές δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του καλοκαιριού πια! Και τον χειμώνα μπορούμε να επισκεφτούμε πολλούς χιονισμένους προορισμούς ανά την Ελλάδα.
Επίσης, η πιο χαρούμενη, τρυφερή, πολύχρωμη και γλυκιά γιορτή του χρόνου γιορτάζεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα! Τα Χριστούγεννα με τα ξωτικά, τον Άγιο Βασίλη, τα δώρα, την διάχυτη αγάπη και αισιοδοξία μας κάνουν όλους να νιώθουμε διαφορετικά!
Η ορεινή Χαλκιδική προσφέρεται για όλα τα παραπάνω και δείχνει τόσο όμορφη με το λευκό φόρεμα της φύσης! Χωρίς οργανωμένα χιονοδρομικά κέντρα και τεχνητό χιόνι , αφού εδώ χιονίζει και όχι μόνο στα βουνά! Μικρά καφενεία με τσίπουρο παραγωγής και τοπικούς μεζέδες που θα ζήλευε και ο καλύτερος σεφ! Και βέβαια, η πιο όμορφη ¨χώρα¨ του κόσμου, με τους πιο χαρούμενους κατοίκους, βρίσκεται στη Χαλκιδική! Η Παραμυθοχώρα στο Στρατώνι ¨χτίστηκε¨ με αγάπη για τους μικρούς φίλος του Άγιου Βασίλη, ο οποίος φιλοξενείται τις μέρες των Χριστουγέννων μαζί με την παρέα του, στο Δήμο Αριστοτέλη!
Δεν υπάρχουν, λοιπόν, διλήμματα επιλογής! Ο χειμώνας με τις ομορφιές του κερδίζει το χαμένο έδαφος!
(ΚΕΙΜΕΝΟ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΡΡΗ)